Δημητρησ Βαρβαρηγοσ

Λιπεσάνορες...  Τα χρόνια του Φιδιού,

εκδόσεις Μπατσιούλα - Momentum

Πώς να μετρήσω το αλογάριαστο... Πίκρα στην πίκρα πάνω, ποια η χειρότερη... Ανταγωνίζονται...

 Κοινή η συμφορά μας κι όσο θρηνείς τον πόνο σου, μαθαίνω το δικό μου πόνο...

Κι εμείς οι άμοιρες γυναίκες, δεν έχουμε ζωή να μας ανήκει, χαμένες είμαστε στα χέρια των αντρών...

το ξέρετε θαρρώ και μην καμώνεστε εσείς οι νέες πως σας λείπει η πείρα...

γυναίκες είστε και δεν ξεγελιέται το είναι σας.
Ξέρετε καλά... Όπου η αγάπη ανθίζει, ο πόνος ανθίζει...

http://astrealeonidou.blogspot.gr/2014/04/blog-post.html

Λιπεσάνορες, εκδόσεις Momentum

Δεν έχει λογική ο ανθρώπινος νους... πως γίνεται, να πιστεύουν

οι θνητοί ότι είναι αθάνατοι;

Τι άρρωστα μυαλά κουβαλάνε που δίνουν σημασία πιότερη σε μια

πανοπλία παρά για έναν άνθρωπο.

Τάφους άνοιξαν σε φίλους κι αδελφούς και νεκρικά κρεβάτια

στρώθηκαν για πάντα να κοιμίσουνε

αγαπημένους...

ΤΡΕΙΣ ΒΑΛΤΟΙ
απόσπασμα από το θεατρικό μονόλογο

Αγαπημένη μου Σοφία Παρνόκ... με τη φυγή σου

βρέθηκα στο αποκορύφωμα της αποξένωσης, της ταπείνωσης

και της απελπισίας...είμαι στο πάτο ενός αβάσταχτου πόνου.

Μάταια, απ' ότι φαίνεται, ικετεύω το χρόνο να ενεργήσει,

να λυτρώσει τις σκέψεις μου, και να βρεθώ μπροστά

σε ένα νέο κόσμο, σε ένα νέο εαυτό.

Αισθάνομαι σαν να με έχουν γδάρει ζωντανή...
Εσύ είσαι θωρακισμένη, το νιώθω, εσύ έφυγες κι έχεις την

περηφάνια σου να σε στηρίζει.
Έχεις τον εαυτό σου, τη τέχνη σου, την κοινωνικότητα, τις φιλίες,

τις διασκεδάσεις σου, ενώ εγώ στα τρίσβαθα της ψυχής μου δεν έχω

πλέον τίποτα. Όλα μέσα μου έχουν διαλυθεί σαν δέρμα που

ξεφτίζει και πέφτει αφήνοντας εκτεθειμένη τη σάρκα να αιμορραγεί φωτιά.

Όμως εγώ έχω άλλη ψυχή. Δεν είμαι όπως οι άλλες οι τυχερές που

δεν χαράσσεται μέσα τους κανένα συναίσθημα.

Τώρα δεν μπορώ να ζήσω αλλού παρά μόνο στο όνειρο.

Ποτέ πάλι δεν θα βρω εκείνο το ανέμελο μεθύσι της ελευθερίας,

παρά μόνο όταν βρεθώ στην κίνηση εκείνου, του δικού σου χορού,

που έκανε το σώμα μου να πεθαίνει από αισθήσεις...

Ο αχός...

 http://atunis.forumotion.com/t244-poezi-nga-dimitris-varvarigs-perktheu-klarita-selmani#351